---

Ik ben Amélia Martins, een Humanitude-trainer en Snoezelen-trainer werkzaam in Portugal, Italië en Spanje, met meer dan 3.000 uur gegeven Snoezel-training. Mijn professionele praktijk is gewijd aan het bevorderen van waardige en mensgerichte zorg, met name voor geïnstitutionaliseerde ouderen en kwetsbare doelgroepen met speciale behoeften.

Ik geloof dat Snoezelen veel meer is dan een ruimte met zintuiglijke prikkels: het is een zorgrelatie – de kunst van het contact – een ontmoeting die verbinding, aandachtig luisteren en het erkennen van ieders uniekheid centraal stelt.

Ik ben lid van de Internationale Raad van ISNA-MSE en medeoprichter van Snoezelen Sans Frontières. Mijn academische achtergrond omvat een PhD in Cognitieve Psychologie, gericht op het onderzoeken van de effecten van Snoezelen op het welzijn van geïnstitutionaliseerde personen, met name ouderen. Ik heb meerdere boeken en wetenschappelijke artikelen gepubliceerd en werk momenteel aan een nieuw boek dat binnenkort zal verschijnen: “Snoezelen, de kunst van het contact”.

Sinds 2004 – toen ik de eerste Snoezelruimte in Portugal introduceerde, speciaal ontworpen voor de zorg van ouderen – heb ik Snoezelen geïntegreerd in gezondheids- en sociale contexten, waaronder kinderziekenhuizen, verzorgingshuizen en onderwijsinstellingen, en heb ik trainingsprogramma’s en interventies ontwikkeld die zijn gebaseerd op wetenschappelijk bewijs.

Ik werk eraan professionals en teams te versterken, zowel persoonlijk als online, zodat Snoezelen kan worden ervaren als een doorlopende praktijk die geïntegreerd is in de dagelijkse zorg, door omgevingen te creëren die de zintuigen stimuleren, emoties wekken en ieders waardigheid versterken.

Mijn huidige specialisatie richt zich op zintuiglijke baden binnen het Snoezelen, een praktijk die tactiele, auditieve, visuele en olfactorische prikkels combineert om ontspanning, lichaamsherverbinding en emotioneel welzijn te bevorderen.

Snoezelen is meer dan een techniek; het is de kunst van het contact: een uitnodiging tot authentieke menselijke ontmoeting, waarbij wetenschap en gevoeligheid samenkomen om momenten van troost, erkenning en leven te creëren.

---

Voorbeeld van een Snoezel-Zintuiglijk Bad – Een Emotioneel Verhaal

Context
Mevrouw Teresa (fictieve naam), 87 jaar oud, woonachtig in een verzorgingshuis, had matige tot gevorderde dementie. In de afgelopen maanden had zij frequent hevige agitatie: luid roepen om afwezige familieleden, met haar handen op de bedleuningen slaan en weerstand bieden bij persoonlijke verzorging. Medicatie was al aangepast, maar de angst bleef. Het zorgteam voelde zich machteloos.

Voorbereiding van het Zintuiglijke Bad
We kozen een Snoezelruimte die op een comfortabele temperatuur was verwarmd, met zachte amber- en blauwe verlichting, zachte harpklanken en het geluid van stromend water op de achtergrond. Het badwater werd op 36 °C gebracht en geparfumeerd met lavendel- en zoete sinaasappelolie – aroma’s die ontspanning en comfort bevorderen. Warme handdoeken, drijvende stoffen bloemblaadjes en delicate fiberoptische verlichting creëerden een sfeer van warmte en betovering, bijna als een terugkeer naar de baarmoeder.

De Sessie
Toen mevrouw Teresa binnenkwam, mompelde ze en balde haar vuisten stevig. Ik hield oogcontact en sprak met een lage, ritmische stem:

“Laten we samen naar de muziek van het water luisteren… het is alleen om even te rusten.”

Terwijl ze langzaam onderdompelde, voelde ik de spanning in haar spieren langzaam loslaten. Ik bevochtigde zacht haar schouders met een spons terwijl ik elke aanraking benoemde:

“Dit warme water omarmt je huid.”

De geur van lavendel vulde de ruimte. Na enkele minuten vertraagde haar ademhaling. Haar handen, die eerst stevig gesloten waren, begonnen zich te openen. Haar blik – aanvankelijk afwezig – ontmoette de mijne voor een kort, betekenisvol moment.

Toen fluisterde ze, nauwelijks hoorbaar:

“Wat mooi… het voelt als de hemel.”

We bleven in die betekenisvolle stilte, begeleid alleen door het water, de muziek en ons ademhaling.

Direct Resultaat
Mevrouw Teresa verliet het bad kalm en glimlachend, waardoor we haar zonder weerstand konden aankleden. Tijdens het diner bleef ze rustig, at langzaam en met plezier – een opvallend contrast met de uren daarvoor.

Effect
In de dagen daarna rapporteerde het team een opmerkelijke afname van agitatie en meer gemak bij de persoonlijke verzorging. Meer dan een routineuze reiniging werd dit zintuiglijke bad een diepgaande menselijke ontmoeting, waarin de wetenschap van multisensorische stimulatie samenkwam met de tederheid van zorg, waardoor mevrouw Teresa – al was het maar voor enkele momenten – een gevoel van rust en verbondenheid herontdekte.

English Version:

I am Amélia Martins, a Humanitude trainer and Snoezelen trainer in Portugal, Italy, and Spain, with more than 3,000 hours of Snoezelen training delivered. My professional practice has been dedicated to promoting dignified and humanized care, particularly for institutionalized older adults and populations with special needs due to their vulnerability.

I believe that Snoezelen is far more than a room equipped with sensory stimuli: it is a relationship of care – the art of relationship – a meeting that prioritizes connection, attentive listening, and the recognition of each person’s uniqueness.

I serve on the International Board of ISNA-MSE and am a founding member of Snoezelen Sans Frontières. My academic path includes a PhD in Cognitive Psychology, focused on assessing the impacts of Snoezelen on the well-being of institutionalized individuals, particularly older adults. I have published several books and scientific articles, and I am currently completing a new book soon to be released: “Snoezelen, the Art of Relationship”.

Since 2004—when I introduced the first Snoezelen room in Portugal specifically designed for the care of older adults—I have integrated Snoezelen into healthcare and social contexts, including pediatric hospitals, nursing homes, and educational settings, developing training programs and interventions grounded in scientific evidence.

I work to empower professionals and teams, both in-person and online, so that Snoezelen can be experienced as a continuous practice integrated into daily care, creating environments that stimulate the senses, awaken emotions, and reinforce each person’s dignity.

My current specialization focuses on sensory baths within the Snoezelen context, a practice that combines tactile, auditory, visual, and olfactory stimuli to promote relaxation, bodily reconnection, and emotional well-being.

More than a technique, Snoezelen is the art of relationship: an invitation to authentic human encounter, where science and sensitivity come together to create moments of comfort, recognition, and life.

Example of a Snoezelen Sensory Bath – An Emotional Story

Context

Mrs. Teresa (fictitious name), 87 years old, living in a nursing home, was experiencing moderate to advanced dementia. In recent months, she had frequent episodes of intense agitation: calling loudly for absent family members, banging her hands on the bed rails, and resisting hygiene care. Medications had already been adjusted, but the anxiety persisted. The care team felt powerless.

Preparation of the Sensory Bath

We chose a Snoezelen room warmed to a comfortable temperature, with soft amber and blue lighting, gentle harp music, and the sound of running water in the background. The bathwater was prepared at 36 °C (96.8 °F), infused with lavender and sweet orange essential oils—aromas known to induce relaxation and comfort. Warm towels, floating fabric petals, and delicate fiber-optic lights created an atmosphere of warmth and enchantment, almost like a return to the womb.

The Session

When she entered, Mrs. Teresa was muttering and clenching her fists tightly. I maintained eye contact and spoke in a low, rhythmic voice:

“Let’s listen to the music of the water together… it’s just to rest for a little while.”

As she slowly immersed herself, I felt the tension in her muscles begin to release. I gently moistened her shoulders with a soft sponge while describing each touch:

“This warm water is hugging your skin.”

The scent of lavender filled the air. After a few minutes, her breathing slowed. Her hands, once tightly closed, began to open. Her gaze—initially distant—found mine for a brief, meaningful moment.

Then she whispered, barely audible:

“How beautiful… it feels like the sky.”

We remained in that silence full of meaning, accompanied only by the water, the music, and our breathing.

Immediate Outcome

Mrs. Teresa left the bath calm and smiling, allowing us to help her dress without resistance. During dinner she remained peaceful, eating slowly and with enjoyment—a striking contrast to the hours before.

Impact

In the following days, the team reported a remarkable reduction in agitation and greater ease during hygiene care. More than a routine cleansing, this sensory bath became a profound human encounter, where the science of multisensory stimulation merged with the tenderness of care, allowing Mrs. Teresa to rediscover—even if only for a few moments—a sense of peace and belonging.