Column Maria Jose: Maria José Cid, PhD in de psychologie.
” In 2003 werkte ik in een residentie- en dagcentrum voor volwassenen met een ernstige verstandelijke beperking en gedragsstoornissen – eerst als psycholoog, daarna als directeur van de dienst. Op een bepaald moment “verscheen” er een Snoezelruimte in het midden van het centrum. In Spanje waren er toen nog nauwelijks. We kenden het nut of de betekenis ervan niet echt, maar we voelden intuïtief dat het een fantastische omgeving kon zijn voor emotioneel welzijn en diep contact met de persoon.
Persoonlijk begon ik te experimenteren, en al snel opende zich een pad dat zich gaandeweg verbreedde toen ik in contact kwam met ISNA-MSE (International Snoezelen Association – Multi Sensory Environment). Ik begon jaarlijks deel te nemen aan internationale congressen. In 2009 rondde ik mijn doctoraat af met een uitgebreid theoretisch en bibliografisch onderzoek naar snoezelen, aangevuld met een empirische studie. Die studie analyseerde het gedrag van 23 volwassenen met een ernstige verstandelijke beperking, op basis van 2.000 snoezelsessies en verschillende variabelen.
In 2010 volgde ik een opleiding in Denemarken, waarna ik gecertificeerd werd als Snoezelen International Trainer.
Sindsdien, tot vandaag (2025), train ik professionals en instellingen in heel Spanje en ook in Latijns-Amerika. Zo heb ik bijvoorbeeld aan de Universiteit van Santa Paula in San José, Costa Rica, veertien edities verzorgd van een postdoctorale opleiding in snoezelen. Ik geef ook lezingen, neem deel aan congressen, werk mee aan universitaire trainingen en draag het wonder van snoezelen uit, in het bijzonder het concept van de 24-uurs snoezelinterventie.
Daarnaast nam ik deel aan twee Europese projecten rond snoezelen en publiceerde ik verschillende artikelen in wetenschappelijke tijdschriften, evenals twee boeken over dit onderwerp.”
Voorbeeld Snoezelen – Case Studies
”Het is voor mij moeilijk om één specifiek geval te kiezen waarin de verwondering die snoezelen teweegbrengt, écht volledig tot uiting komt.
Als internationale trainer vraag ik in de laatste module van de opleiding aan de deelnemers om een video te tonen van een eigen interventie. Ik heb inmiddels meer dan 1.000 van zulke video’s gezien. En in het merendeel van de gevallen zijn de voordelen en positieve veranderingen die optreden, overduidelijk zichtbaar.
Van baby’s tot mensen in hun laatste levensfase; van kinderen met of zonder speciale behoeften, tot personen met terminale ziekten, psychische stoornissen, dementie, of stress door Alzheimer – de effecten van snoezelen zijn krachtig en veelzijdig.
Een casus die me bijzonder is bijgebleven, is die van een 53-jarige vrouw met een psychische aandoening, persoonlijkheidsstoornis, verslavingsproblematiek, en ernstige moeilijkheden met emotionele expressie — ze had al jaren niet kunnen huilen. Bovendien had ze een diep verstoord lichaamsbeeld en kon ze zichzelf niet in de spiegel aankijken.
Tijdens een snoezelsessie, begeleid door twee toegewijde verpleegkundigen die een gepersonaliseerde “sensorische kit” samenstelden, gebeurde er iets bijzonders. De vrouw begon te dansen. Ze keek zichzelf aan in de spiegel. En vooral: ze huilde. Voor het eerst in jaren kon ze haar emoties uiten.
Een prachtige, onvergetelijke ervaring — een helder voorbeeld van wat snoezelen kan betekenen.”
English Version:
‘‘ In 2003 I was working in a Residence and Day Centre for adults with severe intellectual disabilities and behavioural disorders, initially as a psychologist and then as Director of the service. At that moment, a Snoezelen Room “appeared” in the center. In Spain, there were practically none. We didn’t know its usefulness, its meaning, but we did sense that it was a fantastic environment for emotional well-being and contact with the person.
Personally, I begin to experiment and the path opens and widens when I come into contact internationally with Isna-mse. I start participating in international congresses every year. I did my Doctoral Thesis in 2009, with an exhaustive theoretical and bibliographic research on snoezelen, but above all with an empirical study with 23 adults with severe intellectual disabilities and behaviorally analyzing with different variables the effects of 2,000 snoezelen sessions.
Subsequently, in 2010 I did a training in Denmark that certified me as a Snoezelen International Trainer.
From here until today, 2025, I am training professionals and institutions from different parts of Spain, also in Latin America, where for example at the University of Santa Paula, San José (Costa Rica), I have done 14 editions of a Postgraduate Course in Snoezelen.
I participate in university training, congresses, talks and conferences, sharing and highlighting the wonder of the snoezelen intervention, especially 24-hour snoezelen intervention.
I have also participated in two European projects on the subject.
And, I have different publications in indexed journals as well as two books on snoezelen.”
EXAMPLE SNOEZELEN CASE STUDIES
”It is difficult for me to choose a case in which the wonder generated by the Snoezelen intervention is evident.
As an international trainer in the last training module, the professionals present me with a video of practical intervention. I have seen more than 1,000 videos of cases. And for the most part, the benefits, the changes, that occur are obvious.
From babies, to accompaniment to death, through children with special needs or not, terminal illnesses, mental illness, dementia, Alzheimer’s stress, etc., etc.
An example could be a 53-year-old woman with mental illness, personality disorder, with addiction problems and above all with a difficulty in expressing emotions (years that she could not cry) and a huge problem of acceptance of the physical self-image, she could not look in the mirror.
In the snoezelen session, from the accompaniment, generating the “sensory kit” with the two nurses who do the session, the lady ends up dancing and looking at the admiral, and above all, crying and expressing her emotions.
A fantastic case!!”